Według współczesnych naukowców i lekarzy praktyków zajmujących się ortopedią oraz podologią, pomiar i ocena ciśnienia podeszwowego może znacznie pomóc w diagnozie różnego rodzaju schorzeń i deformacji w obrębie stóp w tym palucha koślawego (haluksy). Pomiar nacisku podeszwowego pozwala również na porównanie skuteczności metod chirurgicznych na podstawie dokumentacji pooperacyjnych zmian stopy.
Jednym z najbardziej powszechnych zastosowań pomiaru ciśnienia podeszwowego przez badaczy jest diagnoza osób cierpiących z powodu haluksów (HV). Częstość występowania haluksów wynosi ponad 35% u dorosłych w wieku powyżej 65 lat. Kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na rozpoznanie tego typu zaburzeń w porównaniu do mężczyzn. Obuwie, zwłaszcza te na wysokim obcasie lub niewłaściwie dopasowane buty są jednym z czynników rozwoju haluksów.
Około 25 lat temu po raz pierwszy zastosowano trzy aparaty do rozkładania ciśnienia w celu opisania przesunięć obciążenia stopy w nogach z paluchem koślawym (HV). Pięć lat później, badania pokazały, że buty na wysokim obcasie wiązały się z niższymi obciążeniami pod piętą. Zwiększone były również obciążenia pod przednią stopą z wyższymi przyśrodkowymi obciążeniami przodostopia potencjalnie pogarszającymi ból u pacjentów z haluksami.
Pomiar nacisku podeszwowego w porównaniu skuteczności metod chirurgicznych
Naukowcy często stosują analizę pomiaru nacisku ciśnieniowego w celu porównania wyników różnych typów operacji na haluksy. Decyzja o operacji korekcji haluksa jest wieloczynnikowa, potrzebna jest ocena kliniczna i radiologiczna. Zazwyczaj u pacjentów z wyższym stopniem deformacji wskazana jest osteotomia Lapidus’a. Natomiast osteotomia Chevron’a stosowana jest u osób o mniejszych deformacjach. Jak pokazały badania naciski podeszwowy u pacjentów, którzy operowani byli metodą Lapidus’a, był rozmieszczony bardziej równomiernie, na pięciu głowicach śródstopia niż pacjentów operowanych metoda Chevron’a.
Pomiar ciśnienia podeszwowego jest doceniany w środowisku naukowców. Możliwość gromadzenia danych i nowoczesnych pomiarów dostarcza wielu cennych informacji na temat biomechaniki całego działa. Wśród lekarz i praktyków jednak zdania są podzielone. Jedni uważają, że pomiar ten nie jest potrzebny do oceny stopnia zaawansowania palucha koślawego inni natomiast twierdzą, że jest to cenne narzędzie badawcze pozwalające na jeszcze lepszą diagnostykę deformacji stopy.
0 komentarzy