Jak postępować po operacji haluksów?

Zdecydowałeś się na operację palucha koślawego? Teraz nadszedł czas na powrót do zdrowia i pełnej sprawności. Jak postępować w pierwszych tygodniach po operacji haluksów oraz jak uchronić się przed nawrotem problemu oraz jak radzić sobie z powikłaniami pozabiegowymi?

Obecnie problem palucha koślawego dotyczy bardzo dużego odsetka populacji, w szczególności kobiet. Na zabieg operacyjny haluksów należy decydować się zawsze w ostateczności. Co prawda obecnie zabieg przeprowadza się w ciągu jednego dnia, to leczenie i powrót do sprawności sięga nawet do roku.

Operacja palucha koślawego wykonywana jest przez chirurga ortopedę. Niestety jego specjalizacją nie jest chirurgia naczyniowa, dlatego stosunkowo często dochodzi do powikłań pooperacyjnych. Konsekwencją jest długotrwałe leczenie i gojenie się rany pooperacyjnej. W trakcie operacji ortopeda skupia się głownie na korekcji ustawienia palucha i strukturach takich jak kości, stawy i mięśnie. Niestety często dochodzi do uszkodzenia drobnych naczyń, a nawet w niektórych przypadków nerwów obwodowych. Często pacjenci po operacji palucha koślawego skarżą się na objawy takie jak: drętwienie, sztywność i utrudnione gojenie się rany. Jak postępować po operacji haluksa oraz jak radzić sobie z powikłaniami – o tym w niniejszym artykule.

Jakie są przyczyny powstania palucha koślawego?

Bezpośrednią przyczyną powstawania haluksów są złożone zaburzenia biomechaniczne w obrębie stopy. Najczęściej spowodowane są tzw. pronacją stóp, czyli tendencją do nadmiernego obciążania wewnętrznego łuku stopy w trakcie chodu. Nadmierna pronacja stóp związana jest z wadą nazywaną stopą płasko – koślawą. Wówczas dochodzi do obniżenia łuków stopy z jednoczesnym odchyleniem pięty na zewnątrz.

Jedną z najbardziej popularnych przyczyn palucha koślawego jest płaskostopie poprzeczne, na skutek którego obniżony i wypłaszczony zostaje łuk poprzeczny stopy. Wynika to z osłabienia mięśni krótkich stopy oraz nadmiernego rozciągnięcia więzadeł. Stopa traci amortyzację i jest podatna na mikrourazy i zniekształcenia.

Nieprawidłowe przetaczanie stóp w trakcie przemieszczania się prowadzi do dysbalansu aparatu mięśniowo- więzadłowego. Więzadła stają się nadmiernie rozciągnięte i zbyt luźnie by prawidłowo utrzymać kości i stawy w fizjologicznym ustawieniu. Wówczas istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo deformacji stopy i powstania palucha koślawego.

Również w trakcie ciąży, kiedy hormony rozluźniają wszystkie więzadła kobiety, zwiększa się ryzyko powstania halluksa.

Duże znaczenie dla rozwoju palucha koślawego mają także czynniki genetyczne. Ponadto halluksy zdecydowanie częściej dotykają kobiet. Jeżeli masz predyspozycje genetyczne i dodatkowo nosisz niewłaściwe obuwie np. buty na wysokim obcasie lub z wąskimi czubkami, które ściskają przodostopie, możesz zafundować sobie paluch koślawy!

Różnego rodzaju deformacje stóp w tym także paluchy koślawe dotyczą często osób z chorobami reumatycznymi np. reumatoidalne zapalenie stawów. W tym przypadku procesy zapalne stawów prowadzą do ich zniekształcenia.